Vandaag heb ik besloten niet meer in detail te gaan beschrijven, maar slechts een proces te beschrijven waar wij ons in bevinden. Zodat ik deze ervaringen gemakkelijker kan delen. Gelinkt aan waardevolle thema’s die zich in het moment afspelen en zich doormiddel van ervaringen openbaren. Leef jouw ervaringen ten volle!
De thema’s acceptatie, werkelijke acceptatie is te herkennen aan de volledige afwezigheid van elke vorm van innerlijke weerstand. Dus geen boosheid, machteloosheid, slachtofferschap of sarcasme. Zijn deze er wel dan is er geen sprake van absolute acceptatie. Eerlijkheid ten aanzien van jezelf en reflectie op dit innerlijke proces is hierbij de meest belangrijkste en noodzakelijke hulpbron. Kortom er zijn geen emoties die lijdend zijn, ze zijn er mogelijk wel maar wij hanteren ze niet als leidraad. Emoties zijn niet meer dan een feedback mechanisme dat weergeeft dat jouw interpretatie niet voor je werkt. Het is dan ook niet handig hierop te reageren en deze als leidraad op te pakken. Woorden vervormen de ervaring en de gemoedstoestand die ik tracht te beschrijven, merk ik op. Vandaar ook de keuze minder lang te beschrijven, maar in proces vorm weer te geven.
Vertrouwen: betekend voor ons ongeacht wat wij meemaken, dit zien als een ervaring die steeds weer leidt naar een andere ervaring, vaak aansluitend en opbouwend! Er is hierbij geen goed of fout te definiëren, slechts de ervaring op zich. Elke ervaring is er één en is nodig om naar een ander inzicht of punt van herkennen en erkennen te kunnen komen. Het vertrouwen zit hem erin dat alles dus is zoals het is en noodzakelijk is om opbouwend in bewustzijn te kunnen groeien. Wanneer ervaringen wordt betitteld als zijnde goed of fout ontstaat er in onze beleving een lijden. Omdat er afkeuring of goedkeuring onder zit, dat de drijfveer is van het betittelen oftewel definiëren. Goed en fout bestaan in onze absolute ervaringen niet, het universum kent geen goed en fout in absolute zin. Het collectieve bewustzijn hanteert dit echter wel, waardoor wij er allemaal aan zijn gelinkt. Zo is de mens geconditioneerd en ook dat is niet verkeerd, maar precies zoals het is en hoort te zijn hoe lastig soms ook te verwerken of accepteren.
Geduld: betekend voor ons, een vorm van ontspanning aannemen, niet verkrampen, niet duwen, maar ook niet trekken aan ervaringen of jezelf. Het is een toestand die te vergelijken is met een rust toestand aannemen in een stoel, staand of liggend, maar volledig aanwezig zijn zonder spierkracht of slaap, maar met gewaar zijn van alles dat is, zowel fysiek als gewaar zijn van alles om jou heen. Geduld, maar ook gewaar zijn lijkt op het wachten zoals een kat doet voor een muizengat. Uren aanwezig ZIJN en tegelijkertijd gewaar zijn, zonder iets te doen, maar er wel te ZIJN. Afwachtend op het juiste moment om toe te slaan, in het geval van de kat. In ons geval lijkt het op het wachten op de lift in ontspannen toestand, de lift die op de juiste etage is aangekomen, zodat we kunnen instappen zonder over de drempel te vallen. Zouden wij struikelen over de drempel, kan dit een signaalzijn dat de lift niet perfect op de etage beland was. Je gaat te snel of stap te vroeg in en de ervaring kan veranderen in een situatie die niet jouw voorkeur heeft of misschien wel niet voor jou werkt.
De afgelopen week hebben wij diverse malen bemerkt hoe wij blijkbaar in werkelijke acceptatie van een bepaalde situatie terecht kwamen, niet eens bewust gekozen, maar het was er wel. De aanvaarding van dat wat is, waar dit mee gepaard ging, bracht dan ook daadwerkelijk direct nieuwe, ander ervaring in beweging. Ervaringen die meer onze voorkeur hebben. (Om niet in goed of fout te willen vervallen kies ik de woorden van voorkeuren.) Er was vertrouwen dat dit alles ok was zoals het was. Ik kan het ook beschrijven als een soort absolute overgave. Echter niet het soort overgave dat ik voorheen hanteerde, van het zal wel zo moeten zijn punt! (Lees, voel, herken en erken het sarcasme)
Wij creëren onze eigen realiteit van seconde tot seconde, het uitvinden hoe dit proces bewust te leven is is vooral datgene dat ik in mijn blauwdruk beter wil leren kennen. Om zo een realiteit te kunnen/ leren/ weten te creëren en manifesteren die voor mij het beste werkt en het leven zo aangenaam mogelijk maakt. Wanneer ik mij weet te richten op het begin van creatie dus vanbinnen, zal de wereld voor mij werken en ik niet langer voor de wereld. Ik heb een lange tijd geleefd met de overtuiging dat wat zich buiten bij afspeelt ik mij op diende te richten, om dit te veranderen, aan de buitenkant. Ervaringà reactieà Actie….. Ik zie nu dat werkelijke creatie te maken heeft met de binnenkant. Zolang je, zoals ook ik deed aan de buitenkant probeert je “problemen” lees ervaringen die zich voor doen in realiteit op te lossen of te veranderen, blijf je dweilen met de kraan open. Je sleutelt, acteert dan op het resultaat van jouw creatie, een eindproduct, waar niets meer aan te veranderen is. Het is al gemanifesteerd! Dit proces omdraaien en geheel anders leren bekijken is het meest waardevolle dat ik op dit moment ervaar en als uitdaging ten volle aan wil gaan. Om beter te leren kennen. Om mezelf en de wereld om mij heen beter te leren kennen en begrijpen, zeg ik JA tegen het leven dat ik leef.
Vandaar dat het nu waardevol is met de thema’s werkelijke acceptatie, vertrouwen en geduld aan de binnenkant/ innerlijk te werken. Hoe ik dit momenteel doe?
Sinds een jaar ongeveer start ik de ochtend met adem sessies van Wim Hof. Ik doe 4 rondes. Voordat ik start zorg ik dat ik gewaar ben van mezelf en mijn omgeving, middels een korte bodyscan. Deze cyclus van 4 rondes gaan gepaard met het inhouden van de adem. (Zoals diegene weten die ooit van Win Hof methode hebben gehoord of hebben ervaren) Wanneer je de adem inhoud is het bewustzijn het meest ontvankelijk voor intenties, daar het in een lichte panieksituatie verkeerd. Tijdens deze vier rondes visualiseer ik mijn intenties voor die dag. In ronde 1; hoe ik acceptatie die dag in de praktijk breng, hoe ziet dit eruit. In ronde 2 doe ik dit met het thema vertrouwen en in ronde 3 doe ik dit met het thema geduld. In ronde 4 loop ik alle vier de thema’s nog eens langs, ik zit dan op een adem inhoud tijd van 3 minuten. Ik sluit in rust toestand met volledige aanwezigheid en gewaar zijn van dat wat is af!
Heal me, love me and teach me!
In liefde gedeeld!
Martijn Kruijsen
Recente reacties